Ο κόσμος είχε αραιώσει
μπρός απ’ τον πάγκο στέκουν τά σκαμπώ
τά φώτα είχαν χαμηλώσει
μοναδικός πελάτης,είμαι εγώ
Ο μπάρμαν ήθελε παρέα
μέ ρώτησε,γιατί ήμουν σκεφτικός
“ήταν τουλάχιστον ωραία..;”
ψιθύρισε λιγάκι νευρικός
R! Ηταν,σάν Pac-Man
πού τρώει τελείες,στρίβει,τρέχει σάν τρελλό
Ηταν,σάν Pac-Man
πού κάνει κύκλους στό φτωχό μου τό μυαλό
Η πρώτη νύχτα θά περάσει
η δεύτερη,γιά πές μου,πώς θά βγεί
αυτή μπορεί νά μέ ξεχάσει
εμένα θά μού μείνει η πληγή
Ας πιούμε κι’ ένα στήν υγειά της
πού έφυγε μιά νύχτα ξαφνικά
δέν ήξερ’ ούτε η καρδιά της
τί ζήταγε από ‘μένα τελικά
R! Ηταν,σάν Pac-Man
πού τρώει τελείες,στρίβει,τρέχει σάν τρελλό
Ηταν,σάν Pac-Man
πού κάνει κύκλους στό φτωχό μου τό μυαλό
 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΡΑΣ |
| δίσκος: Μετά τήν βροχή |
| ημ/νία:
15/11/1991 |
| στίχοι: Κώστας Τριγώνης |
| μουσική: Νέστωρ Τέηλορ |
| |
video:
|
